بررسی رادیوگرافی‌های انتخابی مورد استفاده جهت درمان ایمپلنت توسط دندان-پزشکان شهر اهواز در سال 1392

زمینه و هدف: یکی از مهم­ترین گام­ها در تضمین موفقیت درمان ایمپلنت، ارزیابی­های دقیق قبل و بعد از درمان با استفاده از روش­های تصویربرداری می­باشد. با توجه به مطالعات محدود انجام­شده در ایران در مورد روش رادیوگرافی ترجیحی دندان­پزشکان در درمان ایمپلنت، این مطالعه با هدف «بررسی روش­های رادیوگرافی مورد استفادۀ دندان­پزشکان اهواز در کاشت ایمپلنت» انجام گرفت. روش بررسی: مطالعۀ حاضر یک مطالعۀ مقطعی و توصیفی- تحلیلی می­باشد که در آن روش­های رادیوگرافی انتخابی دندان­پزشک عمومی و متخصص شهر اهواز در درمان ایمپلنت، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه بود.  یافته­ها: بررسی­ها نشان داد که از تعداد 198 شرکت­کننده، 2/70 درصد مرد و 8/20 درصد زن بودند و دامنۀ سنی 26 تا 57 سال و 87/36 درصد سابقۀ کاری بین 5 تا 10 سال داشتند. روش رادیوگرافی انتخابی دندان­پزشکان به ­ترتیب عبارت بود از: پانورامیک و CBCT به­صورت توأم، CBCT به تنهایی، پانورامیک به تنهایی و سایر روش­ها. در این مطالعه، ارتباط معنا­داری بین روش رادیوگرافی انتخابی با سن و سابقۀ کاری مشاهده شد، اما بین روش رادیوگرافی انتخابی با وضعیت تخصص و جنس ارتباط معنا­داری وجود نداشت. نتیجه­گیری: شایع­ترین روش رادیوگرافی مورد استفادۀ دندان­پزشکان شهر اهواز در این مطالعه، پانورامیک و CBCT بوده که با مطالعات انجام­گرفته در داخل و خارج کشور تشابه و تفاوت­هایی دارد. با توجه به دقت بالای CBCT در طراحی درمان ایمپلنت، آموزش دندان­پزشکان برای استفادۀ بیشتر از این روش توصیه می­شود.